Skip to main content
x
 

ข้อควรคำนึงเกี่ยวกับการร้องทุกข์ (3) (เหตุแห่งการร้องทุกข์)

 

         “ก.พ.ค. ขอบอก” คราวที่ผ่านมาได้บอกกล่าวแง่มุมเรื่องเหตุแห่งการร้องทุกข์ ซึ่งกล่าวถึงประเด็นความคับข้องใจอันเกิดจากการปฏิบัติหรือไม่ปฏิบัติต่อตนของผู้บังคับบัญชาในส่วนที่มีการร้องเรียนผู้บังคับบัญชาว่าไม่ดำเนินการทางวินัยกับเพื่อนข้าราชการนั้น  ไม่ใช่กรณีที่ผู้บังคับบัญชาปฏิบัติหรือไม่ปฏิบัติอย่างใดต่อผู้ร้องทุกข์อันเป็นเหตุแห่งการร้องทุกข์ได้  สำหรับครั้งนี้ ก็ขอยกตัวอย่างที่ ก.พ.ค. มีมติไม่รับพิจารณาในเรื่องทำนองเดียวกันนี้อีกสักครั้ง
          เรื่องนี้วิศวกรชำนาญการของส่วนราชการแห่งหนึ่งทำหนังสือถึงประธาน ก.พ.ค. เพื่อพิจารณาให้ความเสมอภาคในการปฏิบัติราชการของข้าราชการ  อันเนื่องมาจากการที่ตนได้ลงเวลามาปฏิบัติหน้าที่ราชการประจำวันในเวลา 08.30 น. หลังจากนั้นก็มีข้าราชการมาลงเวลาปฏิบัติหน้าที่ในเวลา 08.30 น. อีกเป็นจำนวนมาก  ซึ่งตนขอยืนยันว่าในขณะที่ตนลงเวลาปฏิบัติหน้าที่ราชการนั้นไม่มีข้าราชการผู้ใดมาพร้อมกับตน  และคงเป็นไปไม่ได้ที่ข้าราชการเป็นจำนวนมากจะมาลงเวลาปฏิบัติราชการในเวลาเดียวกัน  ซึ่งข้อเท็จจริงทำนองเดียวกันนี้เกิดขึ้นเป็นระยะเวลาไม่น้อยกว่า 8 เดือน  แต่ผู้บังคับบัญชาก็มิได้ดำเนินการอย่างใด  เป็นเหตุให้รัฐต้องเสียงบประมาณให้กับข้าราชการที่มาสายเกิน 18 ครั้ง ในครึ่งปีที่ผ่านมา ซึ่งข้าราชการดังกล่าวจะไม่ได้รับการพิจารณาเลื่อนเงินเดือนตามหลักเกณฑ์ของกฎ ก.พ. ว่าด้วยการเลื่อนเงินเดือน พ.ศ. 2552  แต่เมื่อลงเวลาการปฏิบัติหน้าที่ราชการเป็นเท็จแล้ว ก็เลยได้รับอานิสงค์การพิจารณาเลื่อนเงินเดือนเหมือนข้าราชการรายอื่น ๆ ด้วย
          กรณีนี้ ก.พ.ค. พิจารณาแล้วเห็นว่า เป็นการร้องเรียนเกี่ยวกับพฤติกรรมการบริหารงานของผู้บังคับบัญชา  ซึ่งมิใช่กรณีที่ข้าราชการพลเรือนสามัญผู้ใดมีความคับข้องใจอันเกิดจากการปฏิบัติ หรือไม่ปฏิบัติต่อตนของผู้บังคับบัญชา.ตามมาตรา 122 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551  ก.พ.ค. จึงมีมติไม่รับเรื่องดังกล่าวไว้พิจารณา
          ดังนั้น เพื่อให้เกิดความเข้าใจอย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้นจึงอยากจะเน้นย้ำให้ทุกท่านทราบว่า การที่ผู้บังคับบัญชาไม่ดำเนินการทางวินัยในกรณีใดก็ตาม ไม่ได้เป็นเหตุแห่งทุกข์ที่เกิดจากการปฏิบัติหรือไม่ปฏิบัติต่อตนของผู้บังคับบัญชาที่จะมาร้องทุกข์ต่อ ก.พ.ค. ได้นะจะบอกให้
(ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์มติชนรายวัน คอลัมน์ "ก.พ.ค. ขอบอก" ฉบับวันอังคารที่ 9 กุมภาพันธ์ 2559)

 

วันที่