การลงโทษทางวินัย กรรมการต้องไม่มีสภาพร้ายแรง

         ปลายปีที่ผ่านมา “ก.พ.ค. ขอบอก” ได้กล่าวถึงประเด็นปัญหาเรื่องเป็นกรรมการสืบสวนแล้วจะเป็นกรรมการสอบสวนได้หรือไม่  โดยได้นำเสนอคำวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุดที่พิจารณาแล้วเห็นว่า การพิจารณาทางปกครองของกรรมการสอบสวนวินัยที่มาจากกรรมการสืบสวนไม่มีความเป็นกลาง  จึงทำให้คำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยอย่างร้ายแรงนั้นไม่ชอบด้วยกฎหมายไปด้วย ในครั้งนี้  “ก.พ.ค.  ขอบอก”  จึงขอยกคำวินิจฉัยของ ก.พ.ค. ที่พิจารณาข้อเท็จจริงในประเด็นเดียวกันนี้อีกครั้ง

          ข้อเท็จจริงในเรื่องนี้ ปรากฏว่า ผู้ว่าราชการจังหวัดแห่งหนึ่งได้แต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยอย่างร้ายแรงจำนวน 5 คน โดยกรรมการ 3 คน แต่งตั้งจากกรรมการสืบสวนข้อเท็จจริง  จึงมีประเด็นต้องพิจารณาก่อนว่า กรณีนี้ถือว่ามีสภาพร้ายแรงอันอาจทำให้การพิจารณาทางปกครองไม่เป็นกลาง หรือไม่ อย่างไร  เมื่อพิจารณาตาม พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 ประกอบกับ กฎ ก.พ. ว่าด้วยการดำเนินการทางวินัย พ.ศ. 2556 แล้ว เห็นว่าไม่มีบทบัญญัติห้ามไว้แต่อย่างใด จึงต้องพิจารณาตาม พ.ร.บ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 แล้วเห็นว่า คำสั่งลงโทษทางวินัยเป็นคำสั่งทางปกครอง  ดังนั้นการสอบสวนวินัยและการแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยอย่างร้ายแรงจึงเป็นการพิจารณาทางปกครอง บุคคลที่จะได้รับการแต่งตั้งให้พิจารณาเรื่องดังกล่าวจะต้องมีความเป็นกลาง ไม่เป็นผู้ต้องห้ามหรือเป็นผู้มีสภาพร้ายแรง  ประกอบกับเรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องที่มีความจำเป็นเร่งด่วนที่หากปล่อยให้ล่าช้าจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อประโยชน์สาธารณะที่จะเข้าข้อยกเว้นตามมาตรา 18 แห่ง พ.ร.บ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 แต่อย่างใด อีกทั้ง คณะกรรมการสอบสวนวินัยอย่างร้ายแรงที่แต่งตั้งจากกรรมการสืบสวนข้อเท็จจริงนั้นเป็นเสียงข้างมาก  ทำให้ผลการสอบสวนวินัยอย่างร้ายแรงย่อมคาดหมายได้อยู่แล้วว่าไม่อาจแตกต่างไปจากผลการสืบสวนข้อเท็จจริง ดังนั้น การที่คู่กรณีในอุทธรณ์นำผลการสอบสวนดังกล่าวมาใช้พิจารณาลงโทษทางวินัยจึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย ก.พ.ค. จึงมีคำวินิจฉัยให้ยกเลิกคำสั่งดังกล่าว และให้ไปดำเนินการทางวินัยใหม่ให้ถูกต้องต่อไป

          ข้อควรคำนึงอีกประการหนึ่งในการแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัย คือต้องไม่แต่งตั้งกรรมการสอบสวนจากกรรมการสืบสวนข้อเท็จจริง เพราะจะทำให้การดำเนินการสอบสวนเสียไปได้นะ..ขอบอก..

(ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์มติชนรายวัน คอลัมน์ "ก.พ.ค. ขอบอก" ฉบับวันอังคารที่ 24 พฤษภาคม 2559)