การถอนอุทธรณ์ 

                        วันนี้ “ก.พ.ค. ขอบอก” ขอเสนอเรื่องการถอนอุทธรณ์ กรณีเมื่อผู้อุทธรณ์ได้ยื่นหนังสือขอถอนอุทธรณ์คำสั่งว่า ก.พ.ค. จะพิจารณาไม่อนุญาตให้ผู้อุทธรณ์ถอนอุทธรณ์ได้หรือไม่นั้น โดยที่กฎ ก.พ.ค. ว่าด้วยการอุทธรณ์และการพิจารณาวินิจฉัยอุทธรณ์ พ.ศ. 2551 ข้อ 33 วรรคหนึ่ง ได้กำหนดว่า “อุทธรณ์ที่ยื่นไว้แล้ว ผู้อุทธรณ์อาจถอนอุทธรณ์ในเวลาใด ๆ ก่อนที่องค์คณะวินิจฉัยมีคำวินิจฉัยอุทธรณ์นั้นก็ได้” และข้อ 34 ได้กำหนดว่า “เมื่อมีการถอนอุทธรณ์ตามข้อ 33 ให้องค์คณะวินิจฉัยอนุญาต และสั่งจำหน่ายอุทธรณ์ออกจากสารบบ” ซึ่งกฎ ก.พ.ค.ดังกล่าวจะมีความแตกต่างจากระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543  ข้อ 82 วรรคสี่ ซึ่งกำหนดว่า เมื่อมีการถอนคำฟ้องให้ศาลอนุญาตและสั่งจำหน่ายคดีออกจากสารบบความกับคืนค่าธรรมเนียมศาลทั้งหมดหรือบางส่วนให้แก่ผู้ฟ้องคดี แต่ในคดีที่เกี่ยวกับการคุ้มครองประโยชน์สาธารณะ หรือคดีที่การพิจารณาต่อไปจะเป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม หรือการถอนคำฟ้องเกิดจากการสมยอมกันโดยไม่เหมาะสม ศาลจะมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ถอนคำฟ้องก็ได้ คำสั่งไม่อนุญาตให้ถอนคำฟ้องให้เป็นที่สุด” ทั้งนี้ เมื่อพิจารณาระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543 ข้อ  82 วรรคสี่ ดังกล่าวแล้ว เห็นว่า กฎหมายได้เปิดโอกาสให้ศาลปกครองสามารถใช้ดุลพินิจในการพิจารณาไม่อนุญาตให้ผู้ฟ้องคดีถอนคำฟ้องได้ หากปรากฏเงื่อนไขอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่สำหรับการอุทธรณ์คำสั่งลงโทษทางวินัยนั้น เป็นเรื่องเฉพาะตัวของผู้อุทธรณ์ สิทธิในการถอนอุทธรณ์จึงเป็นสิทธิเฉพาะตัวของผู้อุทธรณ์ด้วย ประกอบกับเมื่อได้พิจารณา กฎ ก.พ.ค. ว่าด้วยการอุทธรณ์และการพิจารณาวินิจฉัยอุทธรณ์ พ.ศ. 2551 ข้อ 34 แล้ว เห็นว่า กฎ ก.พ.ค. ดังกล่าวกำหนดให้องค์คณะวินิจฉัยอนุญาต และสั่งจำหน่ายอุทธรณ์ออกจากสารบบ เมื่อมีการถอนอุทธรณ์ตามข้อ 33 โดยมิได้มีการเปิดโอกาสให้ ก.พ.ค. สามารถใช้ดุลพินิจในการพิจารณาไม่อนุญาตให้ถอนอุทธรณ์ได้เหมือนดังเช่นที่กำหนดในระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543 ข้อ 82 วรรคสี่ ดังนั้นเมื่อผู้อุทธรณ์ได้ยื่นอุทธรณ์ต่อ ก.พ.ค. ไว้แล้ว ต่อมาหากผู้อุทธรณ์ยื่นหนังสือขอถอนอุทธรณ์ ก.พ.ค. ก็จะต้องพิจารณาอนุญาตให้ผู้อุทธรณ์ถอนอุทธรณ์ และสั่งจำหน่ายอุทธรณ์ออกจากสารบบ  

(ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์มติชนรายวัน คอลัมน์ "ก.พ.ค. ขอบอก" ฉบับวันอังคารที่ 15 กันยายน 2558)